food poisen, feestjes & flirtende leerlingen

Hallo Herfstachtig Holland en in het bijzonder Niels!
(is in de titel opvallend genoeg Niels? :P)

Tijdens mijn inentingen bij de GGD in Groningen keek ik op het moment suprême, toen de naald in mijn arm stak, strak naar de muur en las het gekopieerde krantenartikel dat aan de muur hing. “Cola helpt tegen voedselvergiftiging”, luidde de titel. Dat was er eentje om te onthouden, zo bleek.
Vier maanden na de eerste prik, was het dan zover: het campusvoer heeft me een aardige voedselvergiftiging bezorgd.
Ik heb de hele nacht op de wc doorgebracht. En daar kwam ook meteen probleem twee aan de beurt: er was geen water in havenstadje Port Alfred op het moment. Geen haan die er naar kraait natuurlijk. Na enig aandringen wordt na enkele waterloze uren toch maar het nummer van het waterbedrijf opgezocht. Lang leve Afrika!

Gelukkig na een paar dagen over de ergste ziekte heen en konden we eindelijk eens gaan duiken! In PE gingen we bij Slipway duiken, een oude rails onder water die vroeger werd gebruikt om schepen te water te laten. Nu zit er allemaal koraal op en leven er allerlei gekke visjes.
Wij hebben dus drie keer rond de rails lopen stuntelen. Ontzettend mooie vissies gezien, allerlei plantjes, hartstikke mooi! Superleuke ervaring, echt heel blij dat ik duikcursus ben gaan doen! Nu nog 2 keer en dan heb ik mn brevet :D

Verder ben ik nog naar een gala geweest, ben ik een aantal keer lekker op stap geweest en heb ik natuurlijk weer voor de klas gestaan op Kuyasa en heel hard aan mn scriptie gewerkt. (maar daar zijn niet zulke boeiende dingen over te vertellen )

Afgelopen donderdag werd het 15 jarig bestaan van Kuyasa gevierd. De hele week werden er al voorbereidingen getroffen en was heel Kuyasa compleet gestrest bezig met vanalles en nog wat tegelijkertijd. Lekker chaotisch op zn Afrikaans dus.
Dat was ook wel te merken op het feest, want het verliep allemaal nogal chaotisch. Daarnaast was het eten niet echt om over naar huis te schrijven, de opkomst matig en waren de speeches slaapverwekkend (welkom piet, welkom, jan, welkom enz…… wij zijn Kuyasa, we bestaan 15 jaar en hebben geld nodig, enz ……… bedankt voor je komst piet, bedankt voor je komst jan, bedankt dat je er was enz……. en daar hadden ze dan de hele avond voor nodig)
Ondanks dat was de inbreng van de kinderen ontzettend leuk. Een groot koor geuniformde kids zong ontzettend mooie liedjes op zn Afrikaans, waardoor het hele kuyasa personeel binnen enkele minuten compleet uit zijn/haar dak ging en de heupen los gooiden. Verder was er een groepje meiden die een echt traditioneel Afrikaans dansje deden terwijl ze zongen. Ontzettend leuk! Mooie cultuur is het toch!

Vrijdag moest ik er toch weer vroeg uit, want ik moest naar PA Primary, een school in de gekleurde township. Op PA primary hebben ze een groot lerarentekort (dat is nog verzachtend uitgedrukt: 1 leerkracht op 90 kinderen, en ik maar denken dat lesgeven in NL al gekkenwerk was..) en ze hebben dus gevraagd of ik misschien wat lessen Engels kan geven op mijn vrije dag.
Engels geven vind ik wel een uitdaging, moet nog maar even zien hoe dat uitpakt, maar ben er toch mee ingestemd. Ik zou grade 7 krijgen (vijftig 12-15 jarigen) maar daar aangekomen vroegen ze of ik misschien ook grades 8 en 9 kon doen (beide klassen 60 leerlingen van 14-20 jarigen).
Ach, als ik daar dan toch ben, wil ik best nog wat klassen uit de nood helpen dacht ik. Wel vreemd om les te geven aan leeftijdsgenoten misschien, maar moet maar even zien hoe dat uitpakt, dacht ik nog.

Ik mocht wel even meekijken bij grade 8 in de les, die net Afrikaans hadden. Wel grappig, ze deden de vervoegingen, bijvoeglike naamwoorden, gezegden, onderwerp, de hele mikmak. Precies hetzelfde als in NL. kon de hele les volgen, was wel grappig. De kinderen baalden wel een beetje dat ik ze zo goed kon verstaan. ;) Afrikaans en Nederlands lijkt zoveel op elkaar.
Ondertussen ontging mij niet dat een aantal jongens achterin (jaar of 17/18) hun nieuwe juf al ff hadden ‘gecheckt’.
Blijkbaar was ik goedgekeurd, want de heren begonnen ongegeneerd zitten flirten. Oogcontact maken, glimlachen.. ga zo maar door.
Menn, dit heb ik in NL nog nooit meegemaakt, dat mn leerlingen met me begonnen te flirten, maarja, daar geef ik ook les aan hooguit 13-jarigen natuurlijk..
Aan het eind van de les was er nog wat tijd over om wat te vertellen over Nederland, het land van klompen, dijken en legale wiet. Na te hebben uitgelegd dat wij al 100 jaar niet meer op klompen lopen, de waterspiegel niet als een muur van water te zien is als je op straat loopt en dat ik in nergens zoveel wiet heb gezien als in Zuid Afrika, konden de kinderen nog wat dingen vragen.
Al snel werd door een jongen achterin de klas om mijn telefoonnummer gevraagd. Grapjas.. gelukkig kon ik er een grapje van maken en wist ik zo de vraag ongemerkt onbeantwoord te laten.
Naar mijn hand met fake verlovingsring wijzend vroeg een meisje of ik verloofd of getrouwd was. Ik loog verloofd te zijn. Waarop een gevatte jongen voorin de klas reageerde: “to bad, you could have married me..”
Ik lag opnieuw in een scheur van het lachen. Wat een lef, wat een attitude!
Nadat ik op de volgende vraag geantwoord had geen kinderen te hebben vervolgde diezelfde jongen zijn commentaar met: “I can give you two”
Dit keer rolde ik zo ongeveer over de grond van het lachen. Om te voorkomen dat sit echt zou gebeuren besloot ik maar vlug de benen te nemen, het was inmiddels toch wel tijd om te gaan. Toen ik mijn tas van achterin de klas ophaalde kwam opnieuw een van de jongens naar me toe om nogmaals om mijn telefoonnummer te vragen. Niet wetend hoe te reageren (ja zeg, waarom hebben we op de pabo dan ook nooit geleerd wat te doen met flirtende leerlingen???) vroeg ik hem maar waar hij die voor nodig had. Met een puberaal onschuldig gezicht vertelde hij dat hij bijles wilde. Voor Engels of biologie??? Dat zei ik natuurlijk niet, maar ik dacht het wel. Ik zei daarvoor in de plaats dat we nog maar es moesten zien of ie het echt nodig had.
Lachend op de gang kwam ik de administratie- miep tegen. Heel leuk mens is dat. Ik legde de situatie uit, waarna ze moest lachen en me succes wenste met de grade 9’s volgende week, die nog een stukje ouder en geïnteresseerder zijn. En niet zozeer in Engels…
“Good luck with them, some are probably older than you are sweetie!” riep ze me na voordat ik naar het busje buiten liep.
Ik weet niet precies wat ik mezelf nu weer op de hals heb gehaald, maar dat zullen we vrijdag wel weer zien…

Komende weken gaat er nog even heel hard gewerkt worden en daarna ga ik met de SPH meiden, Nynke, Nynke en Elizabeth 2 weekjes reizen door Lesotho en de Wild Coast (oosten van Zuid Afrika) waar we ook Sinterklaas gaan vieren :D we hebben al pepernotenkruiden, dus zorgen we zelf voor echte sinterklaassfeeren in de zon, met ontelbare zwarte pieten om ons heen! ;)

Veel liefs, Amely