Reizen door de Eastern Cape

Hallo Holland!
Ik hoor dat de pepernoten en sinterklaasstuff allemaal weer lang en breed in de schappen liggen?! Wat gaat de tijd toch snel, en wat liggen die pepernoten weer belachelijk vroeg in de winkel!
Terwijl jullie allemaal weer hard aan de slag zijn met school en werk heb ik lekker een weekje vakantie gehad. Nee, dat is niet oneerlijk, ik ben namelijk al ruim 10 weken aan de slag!
Vandaag ben ik alweer op de helft van de hele afrika-reis, het gaat supersnel! Eigenlijk is zelfs een half jaar nog heel kort. Het vliegt voorbij!

We hadden maar een weekje vakantie, dus niet zoveel tijd om hele verre reizen te ondernemen. Vorige week zaterdagavond zijn Eline en ik vertrokken richting Jeffrey’s Bay (J-bay), hét surfwalhalla van Afrika, zo’n 4 uur rijden naar het westen.
We hebben gelogeerd bij een Nederlands gezin dat Eline kent en al 7 jaar in Zuid Afrika woont. Ze spreken gewoon Nederlands, eten Hollandse kost en zaten op z’n Hollands rond elven aan de koffie. Zo hadden we een klein Nederlands eilandje in Zuid Afrika, wat wel even heel relaxed was. In J-bay is het ontzettend veilig. We konden dan ook rustig alleen over straat overdag. Héérlijk! Wat had ik dat gemist! Dus heb wel twee dagen lekker rustig alleen geshopt en over het strand gelopen. J-bay is een relatief blank stadje en er wordt dus ook voornamelijk Afrikaans gesproken. Er lopen ontzettend veel backpackers rond en er zijn ontzettend veel winkeltjes waar leuke souvenirtjes verkocht worden. Dus dat ik ook maar weer gebeurd!
Na een paar dagen J-bay met Eline kwamen ook de sph meiden Nynke, Nynke en Elizabeth ons vergezellen. Hebben nog een dag met zn allen door J-bay rondgelopen en een poging gedaan een kroket te bemachtigen bij de Hollandse Kombuis, een winkeltje met allerlei Hollands eten, gerund door een Nederlandse vrouw. Helaas was het gesloten, maar ik heb toch 50 meter verwijderd gestaan van een echte Hollandse kroket. Hoe frustrerend is dat?

Donderdag ben ik alleen naar Storms River gereisd om Jorien, Anne, Martiene en Judith op te zoeken nog in Plettenberg waren maar ’s avonds naar Storms River zouden komen.
in de bazbus naar Storms River gezellig met de chauffeur gekletst en genoten van het uitzicht.
het was heerlijk om even alleen te reizen. kreeg er echte reiskriebels en zo'n avontuurlijk gevoel van!

Aangekomen bij de backpackers Dijembe, moest me een dagje alleen zien te vermaken in het gehucht dat letterlijk uit 1 straat bestaat met zo’n 5 huisjes aan elke kant. Het Frieze ureterp is er nog een wereldstad bij. De backpackers waar ik verbleef, Dijembe, was gelukkig wel heel erg leuk. Helaas waren er niet zoveel mensen in de backpackers op dat moment dus ging ik maar mee met een groepje die aapjes en vogels gingen kijken. Nou houdt ik niet heel erg van vogeltjes kijken en raak ik ook wel vrij vlug uitgekeken op aapjes, dus ik had er niet zo heel veel zin in. toen bleek dat de ‘groep’ uit een klef stelletje bestond zakte het plezier al helemaal in mijn schoenen. Onderweg naar het park had ik een hoop lol met de eigenaar van de backpackers en een vriend van hem, beiden zo rond de 30, die ons bij het park zouden afzetten. Ze waren allebei knettergek, waar ik wel van houdt. Al snel werd ik uitgenodigd om mee te gaan naar Plettenberg waar ze wat bankzaken moesten regelen en wat gingen drinken.
De keuze tussen het verpesten van een romantisch uitje van een klef stel of een middagje ouwehoeren met 2 knettergekke kerels was wel gauw gemaakt en dus zat ik een half uurtje later op het terras met mijn gekke gezelschap.
Toevallig kwamen toen Anne en Judith langslopen. Ze verveelden zich en moesten nog wachten tot de avond voor de bazbus kwam om hen naar Storms River te brengen. Het kwam dus mooi uit dat wij met een busje waren, want alle meiden konden meteen mee naar de backpackers in Storms River.
Daar gezellig een avondje aan de bar, het kampvuur en het haardvuur doorgebracht. Heerlijk geslapen in een trippel stapelbed, op 2 en halve meter hoogte dus. Van badhekjes en ladders hebben ze hier nog nooit gehoord dus na een behoorlijke klim tegen de muur in slaap gevallen, uit angst er aan de andere kant van het bed eruit te rollen.
Vrijdag zijn we naar de Tsitsikamma Falls geweest, waar Jorien, Anne en ik aan kabelbanen op 30 meter hoogte over watervallen zijn ‘gezipt’. Aan het begin waren we nog bang dat de kabel of het touw waar we aan hingen zou breken, maar hebben het er toch levend vanaf gebracht en hebben genoten van het uitzicht dat aan ons voorbij flitste.
Na dit avontuur had Jorien nog niet genoeg adrenaline door haar aderen voelen stromen, want er moest nog ge bungee-jumpt worden. Martiene, Judith en Jorien konden de drang zichzelf aan een elastiek van een brug af te gooien niet weerstaan, dus onze volgende stop was de brug waar het allemaal zou gebeuren. Ze lieten er geen gras over groeien want dit is meteen de hoogste bungeejump ter wereld. Ik ben niet zo’n zweverig type dus ben veilig met 2 voeten op de grond gebleven. Noem me niet meteen een mietje, want mijn planning is om nog eens uit een vliegtuig te springen met een donderdeldoekje, zoals de Friezen dat zo mooi zeggen. Ik heb dus filmpjes gemaakt van de dappere dames. Martine zag het zo zitten dat ze zelfs twee keer is gegaan.
Teruggekomen in de Dijembe, moesten we gauw onze spullen pakken want de Bazbus stond al te wachten. Terug in J-bay nog even uit eten geweest en bij de Nederlandse familie gelogeerd. Vanochtend zijn Eline en ik met Nynke, Nynke en Elizabeth terug naar Port Alfred gereden waar ik nu met mn laptopje op schoot van een heerlijke stroopwafel zit te genieten die Joy, Marloes, Evelien en Dagmar voor mijn verjaardag hadden opgestuurd. Supergoed cadeau! Ik miste de stroopwafels al heel erg!
Van het Nederlandse gezin hebben Eline en ik nog speculaaskruiden gekregen (ze krijgen elk jaar weer een flink pak aangestuurd vanuit Nederland en komen er in om) dus wij kunnen in ieder geval een beetje Sinterklaas vieren straks met zelfgebakken pepernoten!

Vanaf maandag weer flink aan de slag voor mn onderzoek. We zijn ondertussen al op de helft van de Afrika-reis dus er moet maar weer hard gewerkt worden.
Ik ga nu eerst nog even lekker genieten van mijn weekeindje vrij!

Veel liefs,
Amely